Na potrzeby rozwijających się sił lotniczych cesarsko-królewskich Austro-Węgier na terenie naddunajskiej monarchii utworzono kilkanaście lotnisk wojskowych – w tym gronie znalazło się też lotnisko forteczne w twierdzy Kraków. Powstało ono w 1912 r. na 55 ha wykupionych od oo. dominikanów, a usytuowanych na wschód od koszar ułańskich na Rakowicach w Krakowie. Dowództwo austriackie utworzyło tu Flugpark 7 (park lotniczy) wraz z całym zapleczem technicznym.
Dokumentacja fotograficzna potwierdza, że w Krakowie w 1914 r. funkcjonowało także lotnisko polowe usytuowane nieopodal Wawelu: na terenie Błoń. Pierwsze loty z niego wykonano w 1914 r.
W czasie I wojny światowej samoloty operujące z lotniska na Rakowicach pełniły ważną rolę logistyczną: austro-węgierscy lotnicy zaopatrywali w pocztę oblężoną twierdzę przemyską, przeprowadzali zwiady, koordynowali ogień artylerii, atakowali wojska rosyjskie, a także toczyli pojedynki powietrzne z carskimi samolotami. W 1917 r. Kraków włączono do regularnej linii poczty lotniczej Wiedeń – Kraków – Lwów – Kijów, później przedłużonej do Odessy. Linia ta działała sprawnie aż do upadku c.k. monarchii.
Dokumentacja fotograficzna potwierdza, że w Krakowie w 1914 r. funkcjonowało także lotnisko polowe usytuowane nieopodal Wawelu: na terenie Błoń. Pierwsze loty z niego wykonano w 1914 r.
W czasie I wojny światowej samoloty operujące z lotniska na Rakowicach pełniły ważną rolę logistyczną: austro-węgierscy lotnicy zaopatrywali w pocztę oblężoną twierdzę przemyską, przeprowadzali zwiady, koordynowali ogień artylerii, atakowali wojska rosyjskie, a także toczyli pojedynki powietrzne z carskimi samolotami. W 1917 r. Kraków włączono do regularnej linii poczty lotniczej Wiedeń – Kraków – Lwów – Kijów, później przedłużonej do Odessy. Linia ta działała sprawnie aż do upadku c.k. monarchii.
