Urodziła się 25 sierpnia 1905 roku we wsi Głogowiec jako trzecie spośród dziesięciorga dzieci w rodzinie Stanisława i Marianny Kowalskich. Naprawdę na imię miała Helena. Faustyna to imię zakonne. Do szkoły chodziła tylko trzy lata. Edukację zakończyła, aby rozpocząć pracę i pomóc rodzinie. Pracowała jako służąca u zamożnych rodzin w Aleksandrowie Łódzkim. W wieku 16 lat wróciła do rodzinnego domu i oświadczyła, że zamierza wstąpić do klasztoru, jednak rodzice stanowczo sprzeciwili się temu. Gdy Helena miała 19 lat doznała wizji umęczonego Jezusa, który wydał jej polecenie wstąpienia do zakonu. Wyjechała do Warszawy, by szukać miejsca w klasztorze. Jednak, żeby spełnić to marzenie musiała zapracować sobie na skromny posag. Pracowała przez rok jako pomoc domowa. 1 sierpnia 1925 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie. W Zgromadzeniu otrzymała imię Maria Faustyna. Nowicjat odbyła w Krakowie i tam złożyła wieczyste śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Pracowała w kilku domach Zgromadzenia, najdłużej w Krakowie, Płocku i Wilnie, pełniąc obowiązki kucharki, ogrodniczki, i furtianki. Pierwsze objawienia siostry Faustyny miały miejsce w Płocku w lutym 1931 roku. Siostrze ukazywał się osobiście Jezus. W trakcie objawień polecił on zakonnicy zlecenie namalowania obrazu przedstawiającego Jezusa Miłosiernego z zapisanym aktem „Jezu, ufam Tobie!”. Wizerunek ten stanie się jednym z podstawowych elementów nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego. Jednocześnie siostra Faustyna w czasie objawień otrzymała polecenie doprowadzenia do ustanowienia święta Miłosierdzia Bożego, mającego przypadać w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.
Kult Bożego Miłosierdzia zaczął szerzyć się w Polsce dzięki objawieniom skromnej zakonnicy ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, Faustyny Kowalskiej. Podczas objawień, które siostra opisuje w swoim „Dzienniczku”, Jezus, poleca jej, by głosiła orędzie o Bożym Miłosierdziu całemu światu. Wskazał s. Faustynie pięć sposobów, w jaki ludzie mogą wypraszać zbawienie dla siebie i całego świata: odmawiając koronkę do Miłosierdzia Bożego, modlitwę przed obrazem Jezusa Miłosiernego z napisem: „Jezu, ufam Tobie”, modlitwę w godzinie konania Chrystusa na krzyżu, zwaną Godziną Miłosierdzia (godzina 15.00), obchodzenie święta Miłosierdzia i szerzenie czci Miłosierdzia Bożego modlitwą, słowem i czynem. Siostra Faustyna zmarła 5 października 1938 roku w klasztorze w Krakowie-Łagiewnikach mając zaledwie 33 lata. Z jej charyzmatu i doświadczenia mistycznego zrodził się Apostolski Ruch Bożego Miłosierdzia, który kontynuuje jej misję, głosząc światu orędzie Miłosierdzia poprzez świadectwo życia, czyny, słowa i modlitwę. 18 kwietnia 1993 roku Ojciec Święty Jan Paweł II wyniósł ją do chwały ołtarzy, a 30 kwietnia 2000 roku zaliczył do grona świętych Kościoła. Jej relikwie znajdują się w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach.
Do Sanktuarium w Krakowie- Łagiewnikach, gdzie znajduje się obraz Jezusa Miłosiernego i grób Siostry Faustyny, bardzo licznie pielgrzymują wierni z całego świata, by w tym miejscu wielbić Boże Miłosierdzie i wypraszać sobie łaski.